Wiele już pisano i mówiono na temat charakteru chow chowa. Nie zawsze są to opinie pochlebne, a często wręcz zniechęcające do posiadania tych psów. Jako hodowca i właściciel sporej gromadki tych wspaniałych zwierząt, w oparciu o zachowanie naszych psów mogę z czystym sumieniem przedstawić ich prawdziwy charakter, postępowanie i zachowanie, tym bardziej, że w hodowli posiadamy chowy pochodzące z różnych hodowli i z różnych krajów, a więc zupełnie ze sobą nie spokrewnione. Co ja chciałabym o tym psie powiedzieć ? Przede wszystkim to, że to zupełnie normalny pies. Opinie jakoby był to pies "półdziki", niebezpieczny również dla swoich właścicieli, właściwie mijają się z prawdą. Albo ujmijmy to inaczej. Jest tak samo niebezpieczny czy bezpieczny dla swojego właściciela jak pies każdej innej rasy. Powiedziałabym, że wszystko zależy tu od właściwego postępowania z psem. Nieprzewidziane reakcje w stosunku do właściciela może mieć pies każdej rasy, jeżeli trafi w nieodpowiedzialne ręce chcące zrobić z psa bandytę. Są znane ogólne zasady postępowania przy wychowie szczeniąt wszelkich ras. Jednakże, aby wychować sobie idealnego psa towarzysza, nieodzowna jest znajomość cech charakteru typowych dla posiadanej przez nas rasy i odpowiednio to wykorzystać obcując na co dzień z naszym psem. Chow chow jest jedną z wielu ras, które trzeba należycie traktować biorąc pod uwagę ich specyficzny charakter. A specyfika tej rasy polega na tym, że pies ten zżywa się z człowiekiem nie na zasadzie poddaństwa, ale równorzędności w stadzie (decyduje o tym znaczna domieszka krwi wilczej). Związane z tym jest jego wielkie poczucie godności objawiające się tym, że nie znosi kiedy się na niego krzyczy, a tym bardziej nie toleruje żadnego strofowania typu "klaps". Jeżeli zrozumiemy tę istotę jego charakteru i uszanujemy to, pies ten odwdzięczy nam się największym przywiązaniem, do jakiego w ogóle psy mogą być zdolne. Co więc mamy zrobić, aby nie urazić tej jego wrażliwej natury ? Przede wszystkim psa tego musimy traktować jak pełnoprawnego członka rodziny. Zawsze tłumaczę nabywcom naszych szczeniąt, żeby dużo z tym psem rozmawiali, jak z dzieckiem. Chow chow bardzo szybko zaczyna rozumieć co się do niego mówi i czego się od niego wymaga. Jeżeli ma bliski kontakt z właścicielami, jest niesamowicie kontaktowym psem. Zrobi dosłownie wszystko co mu się poleci, ale uwaga: polecenia przyjmuje tylko w formie bardzo łagodnej , niemal proszącej. Nie reaguje zupełnie na suchy rozkaz, również wtedy, kiedy chcemy wyegzekwować coś krzykiem. Zresztą chow chow - co szczególnie chcę zaznaczyć - nie prowokuje absolutnie swoich właścicieli do jakichkolwiek nerwowych zachowań. Wręcz odwrotnie. To pies o wyjątkowo spokojnym charakterze, nie mający żadnych tendencji do niszczenia czegokolwiek w mieszkaniu, ogrodzie czy innych pomieszczeniach, w których przebywa. Nie gryzie butów, mebli, dywanów. Nie skacze na meble. Najczęściej - przebywając w domu - leży całymi godzinami udając śpiącego, w centralnym punkcie mieszkania na gołej podłodze. Poza tym jest wyjątkowo "cichym" psem. Szczeka tylko w wyjątkowych przypadkach np. na dzwonek u drzwi. Nasze chowy, które szczekaniem oznajmiają, że ktoś zatrzymał się przed naszym domem, milkną momentalnie kiedy tylko któryś z domowników pokaże się w drzwiach. Obcych przechodzących drogą za płotem ignorują zupełnie. Chow chow jest idealnym psem zarówno dla małych mieszkań jak i do domu z ogrodem. Nie potrzebuje dużo ruchu. W związku z tym nie wymaga systematyczności w wyprowadzaniu go na długie spacery, chociaż je specjalnie uwielbia. Nie "roznosi" go temperament i nic się nie dzieje, jeżeli właściciele z jakichś powodów nie mogą mu zapewnić sporej porcji ruchu od czasu do czasu. Zachowuje się równie spokojnie i "sennie", czego nie można powiedzieć o innych rasach, dla których brak solidnej porcji ruchu w ciągu dnia jest okazją do "wyładowania" swojego temperamentu na meblach, butach czy Z tą potrzebą ruchu u chowów jest trochę różnie. Z moich obserwacji wynika, że chowy przebywające w warunkach miejskich, gdzie ich właściciele najczęściej pracują i psy te większą część dnia spędzają w samotności zamknięte w mieszkaniu - są mało ruchliwe, często zapasione, a na spacerach mało aktywne. Poruszają się powoli, dostojnie i najlepiej, jeżeli nie muszą daleko chodzić. Jest to przykład jak dalece pies tem może się dostosować do warunków w jakich żyje. Nasze chowy zażywają bardzo dużo ruchu. Mamy duży ogród, gdzie swobodnie biegają, chodzimy często na długie spacery do bliskiego lasu. Dużo osób odwiedzających nas dziwi się, że nasze chowy są takie ruchliwe i szybkie. Faktycznie, niektórym zdarza się nawet przeskakiwanie metrowego drewnianego płotu. Przeczy to absolutnie opinii jakoby wszystkie chowy były psami nieruchawymi, leniwymi. Jeżeli tylko zapewni im się odpowiednie warunki do ruchu, to w pełni z tego korzystają. Chow chow posiadają natomiast w swoim charakterze to, co wyróżnia je zupełnie od innych ras. Mianowicie są z natury psami wyjątkowo czystymi. Możemy to stwierdzić od razu po przywiezieniu małego chowa do domu. Okazuje się, że psa tego nie trzeba wcale uczyć lub w minimalnym jedynie stopniu - utrzymania czystości w mieszkaniu i załatwianiu swoich potrzeb poza domem. Czasem wystarczy jedynie wyprowadzić szczeniaka na trawę i pokazać. Innym razem cała nauka sprowadza się do 1-2 dni. Chow chow również nigdy nie załatwi się tam, gdzie nie ma trawnika. Do jakiego stopnia są to czyste psy, może świadczyć fakt, że już małe chow chow kiedy tylko zaczną widzieć na oczy, a więc w wieku ok. 2 tygodni, czołgają się poza kocyk, na którym śpią, i załatwiają się na gazecie położonej obok. Inną zaletą, łączącą się z czystością tych psów jest to, że chow nigdy dobrowolnie nie stanie do kałuży ani tym bardziej do błota. Czasami objawia się to aż do przesady, kiedy np. pada deszcz, niektóre trzeba do spaceru po prostu przymuszać. Wstręt do wody objawia się tu jedynie w przypadkach nieprzyjemnej pogody, ponieważ wszystkie nasze chowy uwielbiają się kąpać i pływać w czasie upałów w rzece lub stawie. Jeżeli chcę wszystko powiedzieć na temat czystości chowa, nieodzownym jest wspomnieć o bardzo ważnej, typowej również dla tego psa, niepodważalnej zalecie. Jest nią absolutny brak tzw. psiego zapachu. Wszystkie nasze chowy są wielkimi pieszczochami. Przeczy to opisom tych psów w fachowej literaturze, według której chow chow nie lubią być głaskane, są oschłe i niekontaktowe. Czasami potrafią się domagać pieszczot bardzo natarczywie, chwytając nas delikatnie za nogawki spodni czy buty tak długo dopóki każdego z nich nie przytulimy, nie wygłaskamy do woli. Wtedy zdają się być najszczęśliwsze w świecie. Nawet wśród miłośników chowów mówi się, że to nie są psy obronne. W zasadzie zgodziłabym się z tym, chociaż znam przypadki gdzie chowy z naszej hodowli zaatakowały obcego człowieka w momencie zagrożenia swojego pana, z furią równą np. owczarkowi niemieckiemu. Natomiast twierdzę z całą pewnością, że chow chow to wspaniały pies stróżujący. Nasze psy zachowują się trochę różnie. Jedne wpuszczą każdego obcego przez furtkę, cofną się jeszcze. Ale kiedy ten znajdzie się na naszym terenie, nie pozwolą mu się ruszyć, szczerząc zęby przy każdej próbie poruszenia się. Inne na widok obcegom stojącego pod furtką na zewnątrz zachowują się bardzo agresywnie i nie ma mowy, żeby w tym momencie ktoś mógł wejść. I jedne i drugie jednak w naszej obecności bez żadnego polecenia z naszej strony przestają w jakimkolwiek stopniu reagować na nieznajomych. Do tego stopnia, że przy nas każdy może pogłaskać po kolei wszystkie z naszych psów, chociaż spoufalania ze strony chowów nie ma żadnego. Nie reagują na zawołania, cmokania czy Jedynie tolerują głaskanie, ponieważ wyczuwają instynktownie, że my sobie tego życzymy. Intuicyjne wyczuwanie życzeń swoich państwa jest dla chowa charakterystyczne. Dla niezorientowanych wydaje się, że posłuszeństwo tego psa, wykonywanie poleceń to wynik tresury. Nic bardziej mylnego. Żadnego z naszych psów niegdy nie tresowaliśmy, a muszę zaznaczyć, że reagują one nie tylko na nasz głos, ale i na gesty. Dzieje się tak jedynie wtedy, kiedy nasz chow nabierze do nas całkowitego zaufania. A na to zaufanie, które zdobywa się dosyć długo, trzeba sobie zapracować przede wszystkim konsekwentnym postępowaniem, łagodnością i zrozumieniem jego psychiki nastawionej na zapewnienie sobie maksimum wygody i spokoju. Z tego względu chow chow nie bardzo nadaje się do rodziny z małymi dziećmi. Nie znosi hałasu, dokuczania, nie lubi być przymuszany do zabawy kiedy wyraźnie nie ma na to ochoty. Wbrew temu co pisze się o tych psach, polecałabym je specjalnie osobom nerwowym, które bardzo może drażnić ciągła chęć do zabawy, wiercenie się i niepokój psów mających większy temperament i niespokojny charakter. Wśród wielu ras psów bardzo trudno wybrać tak spokojnego i zrównoważonego, nie narzucającego się przyjaciela. Chow chowa polecałabym nie tylko dla ludzi nerwowych, również dla tych wszystkich, którzy pragną ciszy, spokoju i takiego psa, który by im te warunki zapewnił. Chow chow jako pies wyjątkowo spokojny, o małym temperamencie, nie denerwujący swoimi łobuzerskimi wyczynami, nie robiący szkód w swoim otoczeniu, całym swoim zachowaniem doskonale pozwoli zachować pełny komfort psychiczny tym, którzy w obcowaniu z tą częścią przyrody jaką jest pies, chcą zaznać prawdziwego wypoczynku, nie będąc narażonymi na pełne temperamentu ekscesy swojego wychowanka. Opracowane na podstawie materiałów dostarczonych przez: Hodowla chow-chow (bardzo nam przykro nie dopuszczamy reklamy na naszych stronach, stąd adres pozostaje do wiadomości właścicieli strony można to zrobić tu: Chow-chowy czarne rude i ...kremowe

CERBER Chiński Miś Chow chow występuje w dwóch rodzajach owłosienia: Sierść długa: obfita, gęsta, prosta, odstająca, nieprzesadnie długa. Okrywa dwuwarstwowa, składająca się z prostego, twardego, włosa okrywowego o grubej strukturze oraz miękkiego i wełnistego podszerstka. Sierść jest szczególnie gęsta wokół szyi, gdzie tworzy imponującą, bogatszą u psów niż u suk grzywę lub kryzę, oraz na tylnej stronie ud, gdzie tworzy gęste portki Sierść krótka: dwuwarstwowa, gęsta, prosta, odstająca, nieleżąca płasko, zawsze pluszowej struktury, bez szorstkiego włosa. Długość sierści nie przekracza czterech centymetrów i nie tworzy charakterystycznej dla chow chowa długowłosego grzywy. 2x JAMIE LEE SMOOTH Virta Valo FCI I Liren BANZAI Umaszczenie jednolite: czarne, rude, niebieskie cynamonowe oraz rzadziej występujące, kremowe lub białe. Sierść może być cieniowana (spód ogona oraz tył ud mogą być jaśniejsze) ale nie w plamy lub łaciata. Chow chowy krótkowłose, jeszcze kilka lat temu rzadko spotykane, obecnie budzą coraz to większe zainteresowanie. Mają identyczny charakter jak długowłose, ale są znacznie łatwiejsze w pielęgnacji. W hodowli można kojarzyć osobniki długo i krótkowłose, w jednym miocie mamy wówczas szczenięta w obydwu typach owłosienia, przy czym gen niosący krótki włos jest dominujący. W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach, obydwie odmiany wystawia się na jednym ringu. Na Ukrainie, gdzie chowy krótkowłose są bardzo popularne, na wystawach klubowych są oceniane osobno, by propagować tę właśnie odmianę. Ze względu na swoje puszyste owłosienie chow chowy muszą chodzić w specjalnych skórzanych szelkach o okrągłym przekroju rzemienia, chroniących sierść przed wycieraniem. Powinny je nosić również szczenięta, ponieważ zwykłe szelki, a zwłaszcza obroża, wycierają i niszczą kołnierz na szyi, który bardzo wolno odrasta. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów wystawowych. Szelki po powrocie do domu trzeba niezwłocznie zdejmować. Młodziutka BIBIENNE Bytomska Sfora legitymujaca się juz tytułami Zw BIS i 2 x Zw BIS Szczeniąt Pielęgnacja sierści Są rasy, u których w przypadku, gdy pies nie jest wystawiany, można sierść skrócić, ułatwiając sobie utrzymanie jej w czystości. Tak jest np. u shih tzu lub yorkshire terriera. U chow chowa takiej możliwości nie ma. Wystawowy czy też wyłącznie przyjaciel rodziny, wymaga jednakowo systematycznej i pracochłonnej pielęgnacji, bo tylko wtedy szata, która jest jego największą ozdobą, wygląda naprawdę imponująco. Gęsty podszerstek ma niestety tendencję do filcowania i dlatego najważniejszym zabiegiem gwarantującym utrzymanie sierści w idealnej kondycji jest szczotkowanie. Tylko w ten sposób można na bieżąco rozdzielać podszerstek i zapobiegać jego filcowaniu a także usuwać martwą sierść, która utrudnia wentylację skóry i stwarza sprzyjające warunki do powstania stanów zapalnych. Prawidłowa pielęgnacja chow chowa zabiera co najmniej godzinę tygodniowo, jeśli oczywiście robi się to systematycznie i sierść nie jest zaniedbana. Ch. Pl IWAN Rudy Oski i HILARY Rudy Oski Szczotkowanie Nie da się ukryć, że u chow chowa jest co szczotkować. Pies musi na to pozwolić, nie może się wyrywać i bronić, dlatego trzeba go do tego przyzwyczaić jak najwcześniej, najlepiej począwszy od drugiego miesiąca życia. Zmęczonego zabawą psiaka kładziemy na miękkim kocu na stole i delikatnie szczotkujemy jego sierść, dotykamy łap, zaglądamy w zęby, sprawdzamy uszy. Wszystko to na początku powinno trwać nie dłużej niż 3-5 minut, potem stopniowo ten czas wydłużamy. Na koniec pies musi zawsze zostać pochwalony i nagrodzony smakołykiem. Tak wychowany, jak dorośnie będzie się spokojnie poddawał wszystkim zabiegom pielęgnacyjnym, bo jest do nich przyzwyczajony i przekonał się, że nie ma powodu do obaw. Pamiętajmy, że nawet kiedy zaśnie, ani na moment nie może pozostać na stole bez nadzoru, upadek lub zeskoczenie z takiej wysokości może się skończyć tragicznie. Szczenięca sierść jest bardzo miękka, puszysta i w miarę jej wzrostu coraz łatwiej zbija się w filce. Szczotkujemy ją w tym okresie na tyle często, by nie zdążyła się skołtunić. W wieku około 6-7 miesięcy rozpoczyna się wymiana młodzieńczej sierści na dorosłą. Jest to okres najtrudniejszy, bo trzeba wyczesać praktycznie całą sierść. Martwy włos musi być usunięty, żeby nie utrudniał wentylacji skóry i nie hamował wzrostu nowego owłosienia. Nigdy już pielęgnacja sierści nie będzie tak trudna, bo dorosła sierść jest bardziej szorstka i grubsza, mniej podatna na platanie i filcowanie. Młodziutka TESSA Mei- Lan FCI Dorosłego chow chowa szczotkuje się przeciętnie 1-2 razy w tygodniu twardą włosianą szczotką, o szczecinie na tyle długiej, by sięgała aż do skóry. Można się także posłużyć się szczotką drucianą o idealnie gładko zakończonych, długich szpilkach (bez kapturków), która bardzo dobrze rozczesuje podszerstek. Potrzebne są również dobre metalowe grzebienie o różnym rozstawie zębów. Pamiętajmy, że nigdy nie wolno szczotkować sierści na sucho, bo włos się elektryzuje i niszczy. Trzeba ją zawsze spryskać odpowiednią odżywką, która działa antystatycznie i nie zmiękcza włosa. Jeśli podszerstek ma dużą tendencję do filcowania, bardzo przydatne do jego rozczesywania będzie specjalne zgrzebło z obrotowymi zębami, które go rozdzieli i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać grzebieniem. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że usunięcie takiego zaniedbania powoduje zubożenie sierści i rzadko pozostaje bez śladu. Oprócz szczotkowania sierść chow chowa musi być również co jakiś czas bardzo dokładnie rozczesana grzebieniem. Trwa to dość długo, dlatego najlepiej zrobić to na leżąco. Kładziemy psa na boku, lewą ręką podnosimy pasmo owłosienia i podtrzymujemy je go góry. W prawej ręce trzymamy metalowy grzebień o dość dużym rozstawie zębów i rozczesujemy fragment sierści znajdujący się poniżej lewej ręki. Trzeba oddzielać tylko takie pasma, jakie jesteśmy w stanie przytrzymać dłonią. W ten sposób sierść nie opada i wyczesywane miejsce jest dobrze widoczne. W ten sam sposób rozczesujemy kolejne niewielkie pasma o szerokości około 5 cm, posuwając się ku górze, tak długo, aż cała sierść będzie rozczesana. Kiedy dobrniemy wreszcie do końca i sierść jest wstępnie rozczesana rzadkim grzebieniem, bierzemy gęsty grzebień i powtarzamy cały zabieg od nowa, czesząc ją z jednego boku na drugi długimi pociągnięciami grzebienia. Dopiero w momencie, kiedy cała sierść jest dokładnie rozczesana możemy ją wyszczotkować żeby jej nadać objętości. Rozczesujemy na leżąco, natomiast szczotkujemy na stojąco, bo tylko w tej pozycji możemy swobodnie operować szczotką tak, żeby nadać psu charakterystyczny dla rasy wygląd. Strzałki na powyższym szkicu pokazują jak należy prawidłowo szczotkować owłosienie chow chowa. Jego sierść powinna być odstająca i puszysta, przestrzeganie odpowiednich kierunków szczotkowania służy nadaniu jej objętości. Dla wyglądu chow chowa ma to duże znaczenie, chodzi o to by nadać psu charakterystyczną dla rasy sylwetkę a do tego niezbędne jest, by od szczeniaka część sierści była czesana z włosem, a część pod włos. Regularnie i prawidłowo szczotkowana sierść z czasem praktycznie sama układa się we właściwym kierunku. Pamiętajmy, że ogon jest tylko szczotkowany a nie jak reszta sierści również wyczesywany grzebieniem. Każdy pies ma miejsca, w których włos się szczególnie łatwo plącze i filcuje. U chow chowa są to zazwyczaj miejsca za uszami, kryza i portki. Te miejsca powinny być wyczesywane ze szczególną starannością, a jeśli zdarzy się, że mamy bardzo mało czasu, to właśnie one powinny być rozczesane w pierwszym rzędzie, bo tu niestety nie ma żadnej taryfy ulgowej. Reszta od biedy może poczekać. Pierwszym objawem, że z rozczesywaniem dłużej zwlekać nie wolno, jest wyr wrażenie grudek i nierówności wyczuwalne po zatopieniu ręki w sierści. Jest to spowodowane obecnością luźnego podszerstka, który wkrótce zbije się w supły dając początek filcom. MŁ Ch PL ,Ch Pl , INDIS LIETUVOS LIUTAS Chow chow linieje w sposób mało widoczny, jego sierść nie fruwa po całym mieszkaniu, bo wypadający włos zatrzymuje się w gęstej sierści i przeważnie sam nie wypada. W tym okresie trzeba więc psa bardzo często i starannie szczotkować aż do skóry, żeby usunąć cały martwy włos. Pozostawiony w sierści spowoduje powstanie filców, utrudni wentylację skóry i może doprowadzić do powstania stanów zapalnych. Przy odpowiednio pielęgnowanej sierści, po jej rozchyleniu w każdym miejscu musi być widoczna zdrowa, pozbawiona jakichkolwiek podrażnień skóra. Ze spaceru pies często przynosi w sierści różnego rodzaju rzepy, trawki i kłoski i natychmiast po powrocie do domu zabiera się do ich wygryzania, dokonując prawdziwego spustoszenia w swoim owłosieniu. Dlatego też nie czekając przeczesujemy sierść palcami i lokalizujemy wszystkie zanieczyszczenia i śmieci. Nigdy nie wyczesujemy ich grzebieniem , bo wyrywa się przy tym dużo włosa. Usuwamy je delikatnie palcami i dopiero na samym końcu rozczesujemy ustawionym na sztorc grzebieniem. Przy okazji sprawdzamy czy nie ma kleszczy. ELIOT Czar Tybetu Kąpiel. Chow chow jest psem czystym, starannie omija kałuże i nie ma tendencji do nadmiernego brudzenia swojego owłosienia. Dlatego kąpie się go raczej rzadko, nie częściej niż 3-4 razy w roku, a psy wystawowe w zależności od potrzeby. Mimo, że wykapanie a zwłaszcza wysuszenie chow chowa zabiera sporo czasu, trzeba go od czasu do czasu wykapać. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy włos, pod warunkiem, że używamy dobrych kosmetyków, opracowanych specjalnie dla tego typu owłosienia. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, niszczą i wysuszają sierść. Pamiętać należy, że na sierści psa osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, w tym zasolonego śniegu, które bardzo niszczą jego owłosienie. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne. Przed kąpielą sierść musi być zawsze bardzo dokładnie rozczesana i wszystkie supły rozplątane, bo pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i bez strat nie dadzą się rozczesać. Chow chow ma gęstą, nieprzemakalną sierść, dlatego trzeba zwrócić uwagę przy myciu, żeby woda dotarła aż do skóry. Masowanie jej w miejscu, na które kierujemy strumień wody ułatwia równomierne zmoczenie. Ta sama zasada obowiązuje również przy płukaniu po umyciu szamponem, ugniatanie sierści ręką powoduje, że będzie szybciej i dokładniej wypłukana. Woda lepiej przenika sierść, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencję do odbijania się od sierści i powoduje, że szampon dłużej się pieni. APLODISMENTY DLYA TEBYA i MAIA od Halusku Psa myjemy zawsze dwukrotnie, najlepiej szamponem, który nie zmiękcza włosa. Jeśli chcemy poprawić barwę sierści - stosujemy szampon intensyfikujący kolor a w przypadku sierści zniszczonej, przesuszonej - szampon regenerujący lub nawilżający. Szampon powinien być rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno równomiernie rozprowadzić i jeszcze trudniej wypłukać zwłaszcza z tak gęstego owłosienia. Trzeba pamiętać, żeby rozcieńczyć tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, bo połączony z wodą po pewnym czasie traci właściwości myjące. Jeśli pies podczas kąpieli ma ochotę się wytrzepać zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko uciskając. Po bardzo dokładnym spłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, równomiernie ją rozprowadzamy i pozostawiamy na 3-5 minut. Odżywka jest niezbędna, ponieważ ułatwia rozczesywanie, odbudowuje lipoproteinową otoczkę włosa, odżywia go, uelastycznia i skutecznie zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści. Ponownie spłukujemy sierść i bardzo dokładnie odciskamy ją ręcznikami. Warto się trochę potrudzić, żeby możliwie jak najwięcej wody odcisnąć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby, gęsty podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować powstanie filców i odparzenie skóry. W czasie suszenia spryskujemy sierść odżywką do szczotkowania i podczesujemy ją pod włos drucianą szczotką, starając się kierować strumień ciepła pod włos, jak najbliżej skóry. Małe przerwy pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W upalny dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, żeby nie przyszło mu do głowy wytarzać się w trawie. Jeśli ma być wystawiany, nie powinien kłaść się bezpośrednio po suszeniu tak długo, aż sierść całkowicie wystygnie i odparuje, bo ciepła sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. Czystość bez kąpieli Ch PL TOBBY SMOOTH Virta Valo FCI Trudności z kąpaniem a zwłaszcza suszeniem psa powodują, że możliwość wyczyszczenia sierści na sucho jest często prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Zdecydowanie najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić, szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy pudrem z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca i dużo bardziej puszysta. Uwaga: pojemnik z pudrem trzeba zawsze obrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder w aerozolu jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika. W jednym przypadku należy z użycia pudru zrezygnować - jeśli pies ma ciemną i bardzo mocno przetłuszczoną sierść, bo wtedy może na niej pozostać białawy osad. W tej sytuacji lepiej przywrócić jej czystość przy pomocy specjalnego lotionu. Naciągamy warstewkę waty na drucianą szczotkę, zwilżamy ją lotionem i dokładnie, raz przy razie szczotkujemy sierść z włosem i pod włos. Cały brud zostaje na wacie, którą w miarę zabrudzenia trzeba wymieniać na czystą. Sierść po wyschnięciu i wyszczotkowaniu jest pachnąca i czysta. Zhigolo Vasyl Mishki Toptishki Higiena Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj. Chow chow jest bardzo podatny na podrażnienia skóry, dlatego fałdy na kufie wymagają regularnego sprawdzania i jeśli trzeba, oczyszczenia. Jeśli pies zaczyna się drapać w jakimś miejscu, trzeba je natychmiast obejrzeć, ustalić przyczynę problemu i podjąć odpowiednie środki zaradcze, łącznie z wizytą u lekarza weterynarii. Nie wolno tego lekceważyć, bo swędzące miejsce potrafi powygryzać aż do krwi. Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści: Akcesoria do pielęgnacji sierści kliknij tutaj Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści kliknij tutaj . Jeśli pies ma prawidłowo wypielęgnowaną sierść, przygotowanie go do wystawy nie jest problemem. Kąpiemy go około 10 dni przed pokazem, co zapewni jego sierści maksimum objętości. Wcześniej trzeba zaobserwować po ilu dniach od kąpieli jego sierść prezentuje się najlepiej. Jeśli barwa sierści nie jest dostatecznie wyrazista, do kilku poprzedzających wystawę kąpieli można zastosować szampon intensyfikujący kolor. Pierwsze mycie szamponem koloryzującym, drugie najlepiej szamponem zwiększającym objętość. Tym razem rezygnujemy z zastosowania balsamu, żeby nie obciążać sierści, chodzi o to, żeby była maksymalnie puszysta. Suszymy ją bardzo dokładnie, nie może pozostać wilgotna, bo się sfilcuje. Można robić przerwy w suszeniu, żeby sierść odparowała. Bardzo ważne jest odpowiednie jej modelowanie w trakcie suszenia, podczesywanie w górę dla nadania objętości. Dopóki sierść nie będzie całkowicie wysuszona, pies nie powinien się położyć, bo ciepła a zwłaszcza wilgotna sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. Ostateczny retusz robimy dzień przed wystawą. Dokładnie rozczesujemy i szczotkujemy sierść zgodnie z wyżej zamieszczonym szkicem. Następnie przystępujemy do korekty owłosienia, która ma na celu podkreślenie sylwetki psa. Jakiekolwiek przycinanie włosa jest niedozwolone, możemy jedynie uporządkować sierść oraz nadać jej odpowiedni kierunek. Pamiętajmy o podstawowej zasadzie przygotowania chow chowa: korekta jego owłosienia musi być tak delikatna, by w niczym nie zmienić naturalnej sylwetki psa. Zaczynamy od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści z włosem i pod włos, żeby go rozprostować i nadać mu objętości. Teraz widać wszystkie miejsca wymagające korekty: • Nigdzie nie powinny wystawać włoski, które zaburzają linię szaty. Dlatego też pojedyncze odstające włoski na kufie trzeba wydepilować, podobnie jak zbyt długi włos, który psuje linię uszu. • Kryza jest ozdobą i nie należy jej ruszać, trzeba natomiast bardzo krytycznie obejrzeć psa, bo być może niektóre miejsca, w których sierść jest szczególnie gęsta trzeba będzie delikatnie przerzedzić usuwając nadmiar podszerstka. Chodzi o podkreślenie budowy anatomicznej psa, szata dla chow chowa jest bardzo ważna, jednak zbyt obfita, równo porastająca całe ciało może spowodować, że pies będzie wyglądał ciężko i bezkształtnie. W niektórych miejscach musi być jej mniej, żeby pies miał prawidłową, elegancka sylwetkę. Wyczesujemy więc podszerstek (nigdy włos okrywowy !!) bardzo powoli, dwa pociągnięcia szczotką i sprawdzamy efekt, żeby nie wyczesać go za dużo. Najpierw z jednej a potem od razu symetrycznie z drugiej strony. Jeszcze za dużo podszerstka - znowu kilka pociągnięć szczotką i znów ocena efektu. Taka ostrożność pozwoli uniknąć poważnych błędów. Lepiej przećwiczyć to wtedy, kiedy pies nie jest wystawiany, by w razie niepowodzenia podszerstek zdążył się odbudować. A najlepiej wybrać się wcześniej na wystawę i dobrze obejrzeć najlepsze psy. Zrobić zdjęcia, przestudiować je i popróbować dorównać najlepszym. • Jedyne miejsca w których można użyć nożyczek degażujących są okolice odbytu, gdzie trzeba skrócić zbyt mocno odstającą sierść. Na całym ciele można bardzo delikatnie wyrównać najbardziej wystające włoski, dla nadania psu elegancji. • Przednia strona kończyn pokryta jest krótkim, gładkim i gęstym włosem. Wszystkie dłuższe włoski, wystające poza linię kończyny depilujemy. Tylna strona pokryta jest dość długim włosem, który tworzy gęste pióro. Wyczesujemy je i z grubsza wyrównujemy nożyczkami degażującymi. Na zakończenie spryskujemy je pudrem w aerozolu i wyczesujemy pod włos. W przypadku chowa jest to kosmetyk niezastąpiony, bo nie tylko wyraźnie zwiększa objętość sierści, ale dodatkowo lekko usztywnia włos. Pl , CERBER Rudy Oski wł. Waldemar Tomczyk • Nie wolno zapominać o łapach, które zgodnie ze wzorcem powinny być zwarte i okrągłe jak u kota. Żeby to osiągnąć, łapa powinna wydawać się jak najmniejsza. Włos na łapie podczesujemy w górę i przycinamy nożyczkami degażującymi tak by jej nadać okrągły kształt. Pazury powinny być skrócone na tyle, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią witaminową. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem. BOG LANZUI LIAM Mei-Lan FCI • Bardzo regularnej pielęgnacji wymagają oczy. Mają tendencję do łzawienia, dlatego szczególnie przy jasnej sierści trzeba dbać o to, by pod oczami nie tworzyły się szpecące żółte lub brunatne zacieki. Usuwanie jest zdecydowanie trudniejsze niż zapobieganie, dlatego jeśli zauważymy pierwsze oznaki zażółcenia trzeba codziennie przecierać sierść specjalnym żelem, który zabiega ich powstawaniu. O tym jak sobie poradzić z zamaskowaniem zacieków przed wystawą w zakładce Wystawy-jak poprawić urodę - poprawianie koloru. Dzień przed wystawą nadajemy sierści puszystości przy pomocy pudru w aerozolu. Robimy to w ten sam sposób jak przy czyszczeniu sierści na sucho. Jeśli pies ma niezbyt obfite owłosienie można ten zabieg powtórzyć następnego dnia rano. Przed wejściem na ring 2BIS Junior 4BIS Minor Puppy IMAGINE Laska Faina i Mł. Zw. Kl. Zw. Czech CUTE FACE Laska Faina Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją pod włos, idealnie wymodelujemy i delikatnie, z odległości 20-25 cm spryskamy specjalnym niewidocznym lakierem. Ogon wyciągamy, wyczesujemy pióropusz i również spryskujemy lakierem. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć żeby nie pozagniatać i nie pobrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko zakładamy cienką, stonowaną z barwą owłosienia ringówkę, poprawiamy sierść tak, żeby nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring. Powodzenia! Wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni włosianą lub drucianą szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować szatę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni lub w specjalnej przypiętej do paska torebce a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść. Uwaga Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.” Wystawa jest konkursem piękności, nie ma co ukrywać, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków oraz zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego początkującym staramy się to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy - jak poprawić urodę?" Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: każdą czynność wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, zawsze dyskretnie i z umiarem. Powrót

^{Chowchow is as Southern as buttermilk, and one of the South's most important relishes. Chowchow is a pickled relish dish that was used to preserve summer vegetables for later in the year. Recipes for the relish are highly regional, and tend to be generational recipes, passed down through families. While no one batch is the same, a lot of} Cześć! Dziś, na prośbę jednej z czytelniczek, przedstawię Wam bardzo charakterystyczną rasę- Chow chow. Psy tej rasy występują w kilku typach umaszczeń: Tu rozwieję mit- nie ma takiego umaszczenia, jak PANDA! Psy są sztucznie pomalowane, by przypominać urocze miśki. Przeznaczenie: Pierwotnie psy obronne i myśliwskie, teraz raczej psy do towarzystwa. Wzrost: 46-56 cm Waga: 20-30 kg. CHARAKTER Zalety: uwielbia się bawić dość spokojny inteligentny nie muszą dużo biegać, wystarczy długi spacer spokojny pełen godności zrównoważony Wady: są bardzo niezależny lubi dominować pies jednego pana bardzo pamiętliwy często nieakceptowany przez inne rasy Poziom trudności tresury: ★ 1/2 -(5 gwiazdek- bardzo szybko i łatwo się uczy, 1 gwiazdka- bardzo ciężko go czegoś nauczyć) - to psy niezwykle wymagające i "odporne" na tresurę. Robią co chcą. Myślę, że ich "agresywność" bierze się często z niezrozumienia i braku odpowiedniego wychowania. Właściciel powinien KOCHAĆ psa, ale nie rozpieszczać go i być asertywnym. PIELĘGNACJA Należy je wyczesywać raz w tygodniu pod włos. Kąpać w razie potrzeby, ale włos suszyć suszarką. Codziennie trzeba usuwać nieczystości w okolicach oczu. CHOROBY Zdarzają się alergie i choroby skóry. To raczej zdrowa rasa. WŁAŚCICIELE Chow chow może mieszkać w bloku. Nie nadają się na szkolenia. Należy uważać z małymi dziećmi. Psy nie są agresywne, ale ostrożność nie zaszkodzi. Nadają się TYLKO dla doświadczonych właścicieli. Raczej nie dla osób starszych. O TEJ RASIE TO JUŻ WSZYSTKO, ALE PRZYPOMINAM, ŻE MOŻECIE SKŁADAĆ ZAMÓWIENIA NA KOLEJNE RASY W KOMENTARZACH. :) Let’s flick back through some of the pages. Hong Kong to New Zealand. In 1984, the Chow family arrived in New Zealand to start a new life, leaving a fledgling recycling business behind them.

10 Steps to Pickling Chow-Chow Relish with a Waterbath Canner or Pot with Rack. Step 1: Gather and wash ingredients. 1 lb cabbage (chopped) 6 medium onions (chopped) 6 green bell peppers (chopped) 6 red bell peppers (chopped) 4 cups green tomatoes (peeled and chopped) 1/4 cup salt. 2 1/2 cups sugar.

Trenutno nemamo prijevoda za Chow u rječniku, možda ga možete dodati? Svakako provjerite automatski prijevod, prijevodnu memoriju ili neizravne prijevode. Svakako provjerite automatski prijevod, prijevodnu memoriju ili neizravne prijevode. svdPpN. 110 273 46 325 145 202 357 458 356

co je chow chow